พวกคนแคระเรียกสถานที่นี้ว่าเป็นสนามรบโบราณ...แม้ว่าร่องรอยของสนามรบจะถูกวันเวลากว่าหมื่นปีทำให้สูญสลายไปแล้ว เล่ากันว่าที่นี่เคยประจักษ์ว่าบรรพบุรุษของข้าคือเกียรติยศสุดท้ายในโลกนี้ และเห็นการวิวาทระหว่างพี่น้อง ฝูงชนต่อต้านญาติมิตรหลีกหนี และการล่มสลาย ไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้ก็มีก็อบลินน้อยที่มีความสุขอาศัยอยู่ที่นี่

เมื่อพบเห็นคนแคระโบราณสร้างอาวุธที่ใหญ่โตก็เพื่อทำสงคราม ถูกพวกก็อบลินเอามาใช้สร้างบ้านของพวกเขา เมื่อพวกเข้าเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง ข้าดีใจจริงๆที่ได้เห็นเครื่องจักรรุนแรงพวกนี้ แม้ว่าภูเขาจะถูกขวานบั่นราบ ผืนแผ่นดินจะถูกหัวเจาะเป็นรู แต่ความใฝ่หาแห่งสันติภาพจะไม่สั่นคลอนด้วยพลังใดๆ ในยุคแห่งสงครามนี้มีแอ็มเบอร์เกิดขึ้นมาพร้อมกัน ความเชื่อร่วมกันนี้จะเชื่อมโยงแต่ละเผ่าพันธุ์ให้เข้ากัน

ข้าและมหาปุโรหิตก็อบลินร่วมกันดื่มเหล้าที่พวกเขาหมักจากหญ้าโบราณ ซึ่งเป็นเครื่องดื่มที่พวกเขาใช้ต้อนรับแขกจากแดนไกล เราพูดคุยหัวเราะและดื่มกันจนดึกดื่น แอ็มเบอร์กระจายไปทั่วดินแดนนี้ด้วยกลิ่นเหม็นจากความตาย คืนนี้พวกเรายังคงร้องเพลงสรรเสริญไม่เป็นทำนองแก่ดวงอาทิตย์แห่งอนาคต นี่คือชีวิตที่แผ่นดินเลพทิสของพวกเรา