หลังจากเสียสละพลั่วแก่ยี่สิบเอ็ด พลั่วน้อยยี่สิบสองและพลั่วน้อยยี่สิบสามในที่สุดข้าก็ปีนกำแพงยักษ์ในตำนานนี้ได้แล้ว



เมื่อเท้าของข้าเหยียบบาเรียเหล็กนี้ ความตกใจและความภาคภูมิใจที่ฝังลึกในจิตวิญญาณของข้านั้นยิ่งใหญ่มากกว่าทุกช่วงเวลาที่ข้าได้มองขึ้นไปที่เท้าของมัน



บรรพบุรุษของเราเจาะกำแพงของภูเขาว่านเหรินและรวมกระดูกเหล็กและเหล็กของความภาคภูมิใจของคนแคระเข้ากับภูเขาเพื่อเผชิญหน้ากับมังกรทรราชที่มีพลังราวกับพระเจ้า



ยืนอยู่บนขอบกำแพงยักษ์มองดูเทือกเขาอันดาหลิงซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยเมฆและหมอก หูของข้าดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงคำรามของเครื่องจักรเสียงกระทบกันของอาวุธและเสียงคำรามของมังกรยักษ์



ข้าตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นี่อีกสักพักเพื่อบันทึกสถานที่เหล่านี้ไว้ในประวัติศาสตร์ให้มากที่สุด



และพิจารณาทุ่มงบประมาณส่วนหนึ่งในการจัดซื้ออุปกรณ์ปีนเขาเทคโนโลยีแอ็มเบอร์